Chicago Golf Club

De Chicago Golf Club is een golfclub in Wheaton buiten Chicago, Illinois. Na de Shinnecock Hills Golf Club in Long Island (New York), is de Chicago GC de tweede golfclub in de Verenigde Staten en de eerste met een 18 holesbaan. De club is tevens één van de vijf oprichters van de United States Golf Association in 1894.GeschiedenisDe club is in 1892 opgericht door de Engelsman Charles Blair MacDonald, die enkele maanden eerder als effectenmakelaar in Chicago was komen wonen. In Schotland had hij leren golfen, en nu mocht hij zeven holes aanleggen op het landgoed van vrienden in Lake Forest. Zijn vrienden waren zo enthousiast dat zij geld verzamelden om een echte golfbaan aan te leggen, hetgeen weldra voor een paar honderd dollar gebeurde. Via zijn voormalige thuisclub, de Royal Liverpool Golf Club, liet hij zes set golfclubs sturen. In 1893 werd de golfbaan uitgebreid.Een jaar later waren er voldoende investeerder om in Wheaton een echte mooie baan aan te leggen, waarvoor MacDonald het ontwerp maakte. Op een oud poloveld werd de drivingrange aangelegd, de holes lagen daaromheen. Het was ook de eerste baan waar een out-of-bounds regel werd ingesteld.MacDonald wilde ervoor zorgen dat er een professional uit Schotland overkwam om les te geven. Hij bood Robert Foulis een baan aan, maar die had net een golfbal tegen zijn oog gekregen, zodat zijn broer Jim in 1895 op de Chicago Golf Club ging werken. Hij werd tien jaar later opgevolgd door zijn broer David, die er ook ruim tien jaar werkte. Naast het lesgeven hebben de broers grote invloed gehad op de ontwikkeling van golfballen en -clubs, en ze hebben diverse banen in de omgeving ontworpen. Ook introduceerde David de metalen ring om de hole in de green te maken, en hij paste de ring zo aan, dat de vlag erdoor werd vastgehouden. Ook hun broer John werkte op de club. Hij maakte ballen en deed de boekhouding. Hij overleed in 1907.