Park stanowy Starved Rock

Park stanowy Starved Rock – położony jest nad rzeką Illinois w gminie Utica w hrabstwie LaSalle w północnej części stanu Illinois i obejmuje obszar 2 630 akrów wysokich, stromych, zbudowanych z piaskowca skał o beczkowatym w większości kształcie, pomiędzy którymi wody opadowe i liczne strumienie powycinały w ciągu milionów lat 18 głębokich kanionów. Na terenie parku znajdują się trzy szlaki wycieczkowe o łącznej długości 19 km. Porowata skała łatwo przepuszcza wodę, co przyczynia się do bujnej wegetacji na dolnych stokach, które są ostoją licznego ptactwa i zwierzyny, jak jelenie, bobry i piżmowce. Wody rzeki Illinois obfitują w wiele gatunków ryb jak sumy, szczupaki, karpie i zębacze. W plebiscycie zorganizowanym wiosną 2007 roku został wybrany jednym z siedmiu cudów stanu Illinois.HistoriaLudzie pojawili się w tym rejonie w co najmniej ósmym tysiącleciu p.n.e. Najlepiej poznanym i najliczniejszym ludem tubylczym byli Indianie Kaskaskia należący do grupy plemiennej Illiniwek, którzy mieszkali tu od XVI do połowy XVII wieku n.e. w liczbie 5-7 tysięcy osób. Ich wioski znajdowały się nad brzegiem rzeki Illinois, naprzeciwko dzisiejszego parku.W roku 1673 francuscy badacze dorzecza Missisipi Louis Joliet i Jacques Marquette przepływali tędy, szukając drogi do jeziora Michigan. O. Marquette (jezuita) powrócił tu w dwa lata później i założył pierwszą misję katolicką wśród Indian Kaskaskia - Immaculate Conception. W roku 1682 Francuzi na szczycie najwyższej ze skał wznieśli Fort St. Louis, ale pod naciskiem coraz liczniejszych oddziałów Irokezów współdziałających z Anglikami, na początku XVIII wieku odeszli w okolice dzisiejszej Peorii, gdzie zbudowali duży fort o nazwie Pimitoui. Fort St. Louis obsadzili traperzy i handlarze.