French Quarter

Dzielnica Francuska – najstarsza i najsłynniejsza część Nowego Orleanu, rozciągająca się między ulicami Canal Street, Esplanade Avenue, Decatur Street i Rampart Street. Nazywana także French Quarter (ang.), Vieux Carré (fr.) lub Barrio Latino (hiszp.). Najbardziej charakterystyczną cechą dzielnicy jest jej architektura budowlana.HistoriaDzisiejsza zabudowa swój kształt i charakter zawdzięcza pożarowi miasta w 1794 roku, kiedy to spłonęła większość zabudowy we francuskim stylu kolonialnym. W tamtym czasie miasto było pod panowaniem hiszpańskim i zostało odbudowane zgodnie z panującymi hiszpańskimi trendami i przepisami przeciwpożarowymi. W rezultacie powstałe budynki cechowały się bogato zdobionymi ścianami i sufitami oraz były wyposażone w misternie zdobione balkony. Elewacje malowano na modne w tamtym okresie pastelowe kolory. Duża część zabudowy pochodzi z tamtego okresu, jedynie niektóre budynki są datowane na XIX i XX wiek.Po wykupieniu Luizjany przez Stany Zjednoczone w 1803 roku jeszcze przez długi czas potomkowie francuskich osadników zamieszkiwali tę dzielnicę. Nowo przybyli Amerykanie osiedlali się w górze rzeki, co w dużym stopniu pomogło zachować oryginalny charakter zabudowy.Pod koniec XIX wieku dzielnica straciła swą renomę i zaczęła podupadać, stając się domem dla włoskich imigrantów. Na początku XX wieku niskie czynsze i rozwiązła atmosfera miejsca przyciągały wielu artystów bohemy.