Świątynia Salt Lake

Świątynia Salt Lake – największa i najważniejsza świątynia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, powstała w latach 1853-1893. Od pierwszych robót przy fundamentach w 1853 roku do zakończenia budowy minęło 40 lat. Świątynia została zbudowana z granitu, który wydobywano z kamieniołomu położonego 32 km od miasta, transportowano go na wozach zaprzężonych w woły. Reprezentuje ona styl neogotycki z niewieloma ozdobami i 6 iglicami. Świątynię zaprojektował Truman O. Angell.Budowa i wnętrze ŚwiątyniMury świątyni są 5- metrowej grubości przy podstawie, ma 57 m długości i 36 m szerokości, zaś jej dwie najwyższe iglice wznoszą się na 64 m. Na jednej z nich znajduje się posąg anioła Moroni, który objawił się Josephowi Smithowi, założycielowi mormonów, wraz z dwiema tabliczkami z Księgą Mormona. Posąg ze złocistej miedzi ma 3,8 m wysokości (według mormonów anioł podnosi trąbę do góry aby obwieścić drugie nadejście Chrystusa); wykonany została przez rzeźbiarza Cyrusa Dallina. Świątynia jest otwarta tylko dla mormonów. Najciekawszym jest budynek Arki Przymierza z dachem w kształcie żółwia. Dach przykrywa salę o długości 76 m i szerokości 46 m; najprawdopodobniej został on zaprojektowany przez Brighama Younga, w taki sposób, aby sala zgromadzeń mogła pomieścić 7 tys. osób, zaś kolumny nie zasłaniały nikomu widoku. Nad salą wzniesiono drewnianą konstrukcję wspartą na kamiennych kolumnach z przymocowanymi do nich drewnianymi kołkami i kawałkami surowej skóry bydlęcej. Całość zrobiona jest z drewna sosnowego, pomalowana w taki sposób, aby imitowało ono różne materiały, np. balkon wygląda tak, jakby wykonany był z marmuru. We wnętrzu znajdują się organy. W niedziele przy akompaniamencie organów można usłyszeć chór mormoński w liczbie ponad 300 osób.